پرچم آلمان چه رنگ هایی دارد؟
تا هنگام وحدت مجدد آلمان، در سال۱۹۹۰میلادی،آلمان بیش از چهار دهه (ازسال۱۹۴۹) از دو کشور مستقل؛ جمهوری دموکراتیک آلمان و جمهوری فدرال آلمان تشکیل می شد. هر دو کشور، در پرچم ملی خود از رنگ های سیاه ، سرخ، و طلایی (زرد) استفاده می کردند. جمهوری دموکراتیک آلمان (آلمان شرقی)، علاوه بر آن، نشان حکومتی خود را نیز در میان پرچم نقش کرده بود. .
در زمان کارل کبیر (۸۱۴-۷۶۸)، که قلمرو امپراطوریش تا مناطق وسیعی از اروپای مرکزی، غربی و جنوبی گسترش یافته بود، پرچمی سرخ بر فراز بـــرج های شاه نشــین وی به اهتزاز در می آمد و عقاب هایی طلایی بر بالای دروازه های این کاخ ها دیده می شدند، که به دوردست ها نظرداشتند.در مراسم تاجگذاری کاول کبیر، در رم-(۸۰۰-میلادی) پاپ لئوی سوم درفش سرخی را به او اعطا کرد، که شش شکوفه داشت. بر دروازه های سلطان نشین او، نیز نصب شده بودند، که از اقتدار و نیرومندی او خبر می دادند.
یکی دیگر از نشانه های قلمرو کارل کبیر، صلیبی سفید بر زمینه سرخ بود، که از مسیحیت و فرمانروایی پادشاهی مورد لطف و رحمت الهی خبر می داد. البته این فرمانروایی بزرگ، هنوز با پرچم ملی آشنا نبود. پرچم های ملی، در اواخر قرن۱۸و اوایل قرن ۱۹میلادی، ابداع شدند. قلمرو عظیم فرمانروایی کارل کبیر، میان نواده هایش ازهم پاشید و به فرمانروایی های کوچک تر تقسیم شد. بر اساس قرارداد ۸۴۳ «وردن»، شاه لودویگ آلمانی (۸۷۶-۸۰۴) سرزمین های شرق رودخانه «راین» و«آئره» را با عنوان «فرمانروایی قرانکونیای شرقی» در اختیار گرفت. البته این فرمانروایی، در حدود اواخر قرون وسطی از هم پاشید.
امیرنشین ها و لردنشین های منفرد در این سرزمین، آن قدر حقوق و اختیارات خود را هر روز بیش از پیش گسترش دادند، تا این که قدرت شاهان و امپراطوران بعدی همواره کمتر و کمتر شد. امپراطوری رومی مقدس ملت آلمان، حدود۱۰۰۰سال دوام یافت. در ششم ماه اوت سال ۱۸۰۶، فرانتس دوم، که دو سال از تاجگذاریش به عنوان «پادشاه اتریش» می گذشت، در پی فشار ناپلئون، تاج شاهی را از سر برداشت و این امپراطوری به تعداد زیادی شاه نشین های مستقل، امیرنشین ها و لردنشین های دیگر تقسیم شد. علاوه بر آن، در این قلمرو بزرگ، شهرها و شهرک ها، شوالیه نشین ها، صومعه نشین ها و روستاهای مستقل از پادشاهی و متکی به خود نیز از قبل وجود داشتند.
نخستین بار چه زمانی رنگ های سیاه، سرخ و طلایی در پرچم آلمان ظاهر شد؟
اندیشه ی آلمان بزرگ، یکپارچه و نیرومند همچنان در ذهن شهروندان آلمانی زنده ماند. پیش از همه، این اشتیاق در دانشجویان رشد کرد، که کشور و ملتی یکپارچه و مردم سالار داشته باشند. کشوری که مردم آن دیگر زیردستانی وابسته نبودند، بلکه شهروندانی آزاد و حاکم بر سرنوشت خویش محسوب می شدند. در سال۱۸۱۷، چند هزار دانشجو، که در گروه هایی به نام «انجمن های دانشجویی» سازمان یافته و با یکدیگر متحد شده بودند، در گردهمایی و جشن بزرگی در «ارتبورگ» در ایالت تورینگن گردهم آمدند. در این گردهمایی، دانشجویان، پرچمی برافراشتند، که دارای سه قسمت سرخ، سیاه و طلایی، با شاخه ای بلوط طلایی در وسط و حاشیه هایی طلایی بود. به این ترتیب، رنگ های سیاه، سرخ و طلایی، نماد تلاش و حرکت، برای وحدت و آزادی شدند. این رنگ ها، همچنین رنگ های درفش سپاه داوطلبان «لوتسوف» نیز بودند. سال۱۸۱۳، در آغاز جنگ های آزادیخواهانه علیه ناپلئون، فردریک ویلهلم سوم، شاه پروسی، به امیر منطقه آزاد «لوتسوف» مأموریت داد؛ گروه پیاده نظامی از داوطلبان تشکیل دهد. لباس سربازان لوتسوفی، از پارچه ی سیاه با نوارهای قرمز و دکمه های طلایی بود.
اولین پرچم ملی آلمان چه بود؟
پس از درهم شکستن انقلاب ۱۸۴۸، رنگ های آلمانی، خیلی سریع ناپدید شدند. اولین پرچم ملی آلمان سیاه، سرخ، طلایی نبود، بلکه به رنگ های سیاه، سفید و سرخ، یعنی؛ رنگ های پرچم اتحادیه شمال آلمان بود. این اتحادیه، که حاصل گردهمایی ۱۸ ایالت کوچک و ایالت های شمال آلمان بود، در سال ۱۸۶۷، بنیان گذاشته شده بود و پیشگام امپراطوری آلمان به حساب می آمد. هنگامی که این اتحادیه در جست و جوی پرچمی مناسب برای خود بود – بدیهی است که رنگ های سیاه- سرخ – طلایی، معرف «پرچم شورشیان» اصلاً قابل قبول نبود.- فردی که بعدها صدراعظم این اتحادیه شد؛ یعنی شاهزاده «اتوفون بیسمارک» رنگ های سیاه- سفید- سرخ را برای پرچم اتحادیه پیشنهاد کرد. او چنین استدلال کرد که سفید و سیاه، رنگ های پرچم پروس (پروس ها در اتحادیه شمال آلمان نقش برتر و عمده تر را بازی می کردند.) و سرخ- سفید رنگ های شهرهای بندری آزاد و نشان براندنبورگ هستند. هیچ کس با نظر بیسمارک مخالفت نکرد و به این ترتیب، رنگ های سیاه- سفید- سرخ، ابتدا پرچم امپراطوری آلمان گردید. البته نخست در سال۱۸۹۲، یا به عبارتی ۲۱سال بعد از تاجگذاری امپراطوری برگزیده شد. تا سال۱۹۱۹، که مردم پس از شکست در جنگ جهانی اول، خواستار رژیم جمهوری شدند، پرچم سیاه- سفید- سرخ به عنوان پرچم ملی آلمان باقی ماند. اما رنگ های سیاه، سفید و سرخ نشانه و نماد دوران پادشاهی و امپراطوری آلمان به شمار می آمدند و به این جهت، گزینش آنها برای پرچم ملی این جمهوری جوان، رد شد. .
به جای آن، مردم رنگ های سیاه – سرخ – طلایی را انتخاب کردند. رنگ های سیاه- سفید- سرخ به عنوان امتیازی برای محافظه کاران در پارلمان، در پرچم جنگی رایش و در پرچم بازرگانی باقی ماند. هر دو پرچم به رنگ سیاه- سفید- سرخ بودند و در گوشه بالایی هر کدام، نزدیک میله پرچم، علاوه بر آن، وسط پرچم جنگی رایش، یک صلیب آهنی سیاه نیز قرار داشت
چه زمانی آلمان دو پرچم ملی داشت؟
طی تحولات سیاسی جمهوری دموکرات آلمان، در پاییز ۱۹۸۹، برای اولین بار پس از سی سال، دوباره در آن کشور پرچم سیاه – سرخ – طلایی، بدون هیچ علامت کشوری، به اهتزاز درآمد. این حرکت انقلابی صلح آمیز بود، که در نهایت، با حمایت و پشتیبانی اتحاد شوروی سابق، وحدت دوباره ی دو آلمان را فراهم آورد. درسال۱۹۳۳، ناسیونال سوسیالیست ها (نازی ها) به رهبری پیشوای خود،آدولف هیتلر، قدرت مطلقه را به دست گرفتند. دولت جدید، مقرر داشت؛ از۱۳ مارس۱۹۳۳ دو پرچم ملی هم زمان برافراشته شوند.
پرچم سیاه – سفید- سرخ و پرچم سرخ با صلیب شکسته ناسیونال سوسیالیست ها. به این ترتیب، آلمان تا ۱۵سپتامبر ۱۹۳۵دارای دو پرچم ملی بود و در ۱۶سپتامبر۱۹۳۵، پرچم سرخ با صلیب شکسته به عنوان تنها پرچم ملی آلمان معرفی شد. قدرت های پیروز در جنگ جهانی دوم، برافراشتن و استفاده از پرچم صلیب شکسته را ممنوع کردند. به این دلیل، آلمان مغلوب، پس از جنگ جهانی دوم، بدون پرچم بود.
تا سال۱۹۵۰، کشتی های آلمانی، برای شناسایی خود، از پرچم به اصطلاح استاندارد استفاده می کردند. این پرچم مشابه پرچم از حروف الفبای مخابرات بین المللی، و همراه با کمی تغییر بود. کمی قبل از نیمه شب دوم اکتبر ۱۹۹۰، پرچم آلمان متحد، با حضور ده ها هزار نفر و در طنین سرود ملی آلمان و زنگ ناقوس آزادی شهرداری «شونه برگ»، بر افراشته شد: سیاه – سرخ – طلایی. در سال ۱۹۴۹، در سرزمین آلمان، دو دولت مستقل بنیانگذاری شد. جمهوری فدرال آلمان، در اصل ۲۲ قانون اساسی خود مقرر داشت؛ «پرچم فدرال، سیاه- سرخ- طلایی است.»
جمهوری دموکراتیک آلمان نیز در قانون اساسی خود مقرر داشت که رنگ های سیاه، سرخ و طلایی رنگ های پرچم دولتی آن کشور است. از سال ۱۹۵۹، نشان ملی جمهوری دموکراتیک آلمان (آلمان شرقی) نیز در میان پرچم آن کشور قرارگرفت: چکش و پرگاری درون تاج خوشه گندم. چکش؛ علامت طبقه کارگری، پرگار؛ علامت هوش و بصیرت حرفه ای و تاج خوشه گندم؛ علامت کشاورزان بود. اما در سوم اکتبر۱۹۹۰، جمهوری دموکراتیک آلمان، برابر اصل۲۳قانون اساسی، به جمهوری فدرال آلمان پیوست و با آن یکپارچه شد. به این ترتیب، آلمان کنونی متحد و یکپارچه، دوباره پرچم ملی مشترکی دارد: سیاه – سرخ- طلایی.
